Bir zamanlar o kadar önemliydi ki, 28 yaşında olmak. Çok ama çok büyük olmaktı 28 yaş. Ev ve iş sahibi olmak, en az iki araba ve üç ünvan değiştirmek demekti. Kariyerin en tepesine çıkmadan önceki son çeyrekti 28 olmak.
Eskiden yaşlıydı 28 yaşındakiler, evli-barklı, çoluklu-çocuklu kadınlar ya da adamlar 28 yaşındaydı. Yüzlerinde mutsuz ve de umutsuz yarınlar vardı onların. Tek kanallı hayatın en arabesk yayınıydı belki. Bunlara inat, ev-iş sahibi olmalıydı, en az iki araba, üç ünvan değişikliği yapmalıydı insan onlar gibi olmamak için.
İnat etmekti 28 olmak, dirençli ve direnişli olmaktı. Feminist ya da sosyalist olmaktı. Eninde sonunda -ist olan bir sıfata sahip olmaktı.
Dünün yarınları, yarınlarınsa şimdisi 28 olmak. Ne olursa olsun, ne 30 olmanın sıkıntısı ne de 20'li yaşların başındaki toyluk var 28 olmakta. Aslında güzel yaş 28 :). İki araba, üç ünvan değişikliği olmasa da ya da daha fazlası olsa bile, anın tadına varmak 28 olmak.
Bir dahaki 28. yıl dönümümü umutla bekliyorum. Eminim bundan daha da heyecanlı olacak..! :)
***28. yaşıma girmeme yakın yazdığım bir yazıymış, paylaşmak istedim ;)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder